Kitap hakkında: yıl / Düdük savaşın başladığını duyurdu. Kızlar vahşi hayvanlar gibi savaşıyordu. Ben bir kahraman değildim. Savaşma yeteneğim ve savaşçıların cehaletinin hâlâ işime yarayacağını hissettim. Rakipler Ratiru'yu bu şekilde yenemeyeceklerini hemen anladılar ve taktik değiştirdiler. Arkamdan biri gelmeye başladı. Korku gitti. Kılıcın altına daldım, topuklarımın üzerinde döndüm ve çekiçle tüm gücümle savaşçının sırtına vurdum. Kita güzel bir takla attı ve burnu kuma gelecek şekilde düştü. Darbe o kadar güçlüydü ki yerde bir metre daha sürüklendi. Kalabalık kavgayı izlerken sessizliğe gömüldü. Kız hırıldadı ve başını sallayarak dört ayak üzerinde ayağa kalktı. Kita yere tükürdü. – O kadar basit değilsin değil mi yeni kız? O kadar çok güç var ki... Bütün nefesimi kesti... Yoksa şanslı mıydın? Sırıttım. - Bana burnunu sokma, o zaman bilemezsin.